Аякларына басып атлап киткән сәламәт баласы өчен сөенгән әнидән дә бәхетлерәк кеше бармы икән дөньяда?! Тик бу рәхимсез тормышта тумыштан яланаяк яшел чирәм өстеннән  йөгерүдән мәхрүм калган балалар бар. Төмән шәһәрендә яшәүче Зилә Кармышакова да кызын менә өч ел инде күтәреп йөртә, үзе ашата. ДЦП белән авырган Раилә аягына басу түгел, утырып та торалмый, куллары да йомшак, сөйләшүе дә начаррак. Без аларны "Надежда” инвалидларны тернәкләндерү үзәгендә очраттык. Раилә шулкадәр сөйкемле, матур үзе. Һәр нәрсәне аңлап, төшенеп тора. Инвалидлык буенча исәптә торганга, аларга "Тормышка ачкыч” проекты буенча Украинаның Трускавец шәһәре халыкара тернәкләндерү клиникасына юллама бирәләр.