Нурмљхђммђтлђр гаилђсе яшђњ якка тыћ иде. Ул њзе сђњдђ белђн Себергђ йљрде, хатыны ишек алды тулы мал-туарын карады. Љй хезмђте дђ башыннан аша булды, берсеннђн-берсе бђлђкђй биш кызы њсеп килђ аныћ. Мендђр-тњшђклђр әзерләде ђни кеше, ярый ђле мамыкка мохтаќлыгы булмады, каз бђбкђлђре ишек алды тулы. Олы кызлары Гљлчђ казларга "начальник” иде, иртђ белђн ашата, исђплђп елгага таба куа. Бђбкђлђрнећ бер-бер артлы текђ ярдан сикерњлђрен карап соклана, рђхђтлђнеп кљлђ. Алар су кергђнче хыялларга чумып, яр башында кљтеп утыра иде ул. Кайвакыт њзе дђ казлар белђн бергђ су коена. Кояшта аныћ юешлђнгђн озын чђчлђре бакырдан ясалган тљсле књренђ, су буенда кер чайкаган хатыннар кызга кљнләшеп карыйлар иде, елга аръягында яшђњче руслар Гљлчђне "су анасы” дип йљрттелђр. Каен сары тђћкђлђрен ќиргђ койган вакыт аћа ундњрт яшь тулды. Авыл егетлђре дђ књк књзле, ќирђн чђчле кызга књз ташлагаладылар, лђкин аларны Нњршђнећ кире холыгы чигендерде. Уртача бай Нурмљхђммђт кызларын Мђскђњ каласы сђњдђгђренђ, кимендђ Себер баена кияњгђ бирњ ниятендә иде. Гљлчђнећ ђнисе бик сабыр хатын, ире аныћ белђн кићђшмђде, њзенчђ эшлђде. Кызын ерак Себергђ алып баруын белгђч, ђнисе каршы торды. Ничек инде ул кыз баласын књз књрмђгђн, колак ишетмђгђн ќиргђ ќибђрсен, алда нилђр кљтђ икђн аныћ ќирђншђсен? Кышкы юл тљшњ белђн Нњршђ туры атын җигеп озын юлга чыкты; зђћгђр макмаллар, парча књлмђклђр белән тулы чана башында кызы бара. Таћ белђн кызылгатлы (бөрлегәнле) кырны чыккан чакта Гљлчә юл читендђ таныш шђњлђне таныды. Ул књрше малае Габдулла иде. Балачактан бергђ уйнап њскђннђр, зурайгач та еш кына ќилђк-ќимеш ќыйганда алар гел бергђ иделђр. Гљлчђнећ бу књрешњдђн соћ йљрђге озак сызлады, бик кирђкле ђйбере онытылып калгандай тоелды, ђллђ нигђ књзлђре яшьлђнде. Аныћ беркая да китђсе килмђде, ничек инде ул Габдулласыз яшђр, моћа кадђр башына кермђгђн уйлар аны комачаулады. Гљлчђнећ тыны кысты, сулыш алуы авырайды, ул Габдулланы кызганды, ятларга да калдырасы килмђде, њзен дђ жђллђде, њкереп елыйсы гына тњгел, улыйсы килде кызныћ. "Ыштансыз Габдулла кебеклђр љчен елама, књз яшьлђрсез дђ атка авыр”, - дип кырыс кына ђйтеп куйды Нњршђ, "Хан токымына кияњгђ бирђм њзећне, май ашап да бал кабып кына яшђрсећ ђле, мића рђхмђтлђр укып”. Гљлчђнећ яћа гына яуган кар љстеннђн авылга таба йљгерђсе, анда калган љзелеп сљйгђн яры белђн генђ буласы килде. Габдулланыћ аныћ љчен кадерле кеше булуын ул хђзер генђ аңлады, хан оныгы да аћа кирђкми инде, тњгђрђк икмђкнећ кайсы ягыннан башлап ашарга белми утырган књрше малае иде уенда. Киеменнђн тљтен исе аћкып йљргђн Габдулласын књкрђгенђ кысып сљясе, чђчлђреннђн сыйпап назлыйсы килде. Нишлђде соћ ул? Ярар, аныћ књзлђре тонган икђн, ник ул йљрђге белђн берни дђ сизмђде? Бармы соћ икђн анда ул йљрђк? Хђзер аны љметсез бер хђсрђт билђп алды, барлыгын белдереп йљрђге ашкынды. Себергђ юл бик озак тоелды. Нњршђ тауарларын сата, трактирларда йљреп кызына баерак кияњ карый. Акчалы сђњдђгђр исерек башына акчасы белђн мактана, аныћ кампаниясендђ отышлы уен осталары књбђя, башта ул отып кына торса, соћыннан оттыра башлый. Беркљнне аны трактирдан урамга чыгарып ташлыйлар, айныгач, кесђсендђ бер тиен дђ акча калмаганын књрђ. Мосафирханђ хуќасы Гљлчђне сђњдђгђрдђн ярты капчык солыга алыштырып ала. Нурмљхђммђт атына ашатырлык солы табылуына шатланып, кире Казанга кайтырга чыкты. Ђтисе артыннан капканы Гљлчђ њзе япты. Љй янындагы эскђмиягђ утырып, ат туздырган тузанныћ басылуын кљтте. Кљмеш якма тешле тарагы белђн боталган чђчлђрен тарап њрде. Љй эченнђн исерек хуќаныћ гырылдап йоклаганы ишетелде. Кинђт аныћ књзлђрендђ очкыннар уянды, љметсезлек юкка чыкты. Юк, ул монда калмаячак, ят куенына кергђнче, кара гњргђ керњенђ риза иде Гљлчђ. Кая аныћ Габдулласы, кемнђрне ул бњген ярата?  Авыл тып-тын калган, кызныћ борчулы уйларын хђтта эт љргђн тавыш та бозмады. Ул ат артыннан Габдулласына йљгерде.

З.Сђйдуллина.